Joga jest zdrowa, modna, starożytna… Wiele osób zabiera się za jej ćwiczenie z powodów estetycznych, zdrowotnych czy po prostu, bo jest to trendy. W miarę pogłębiania swojej wiedzy na jej temat, poznaje się historię jogi, nierozerwalnie splecioną z historią Indii, kulturę, obyczaje kraju a także poglądy różnych nauczycieli jogi, tych starożytnych jak i współczesnych. Ja chciałabym bardzo konkretnie odpowiedzieć na dwa pytania, dlaczego jogę w ogóle warto ćwiczyć, a jeśli już to jak.

O co chodzi w jodze?

Składamy się z ciał, umysłów, duszy, ducha, emocji, ciał astralnych itd. a przede wszystkim tak jak cały wszechświat i otaczający nas świat, z energii. Dlatego praktykując jogę, jest się na drodze do panowania nad sobą, swoim ciałem, wolą, emocjami, a przez to także życiem, bowiem joga to nauka skupienia sił, zebrania ich oraz nadania im określonego kierunku.
System ten angażuje wiele elementów organizmu i ukierunkowuje praktykującego na określone cele, jak np. uzyskanie kontroli nad uczuciami, myślami, przeszłością i przyszłością. Joga stanowi pewnego rodzaju pomost pomiędzy ciałem a duchem, emocjami i umysłem. Ma je jednoczyć i balansować. Zatem nie jest tylko gimnastyką uzdrawiająco- relaksującą. Jest techniką, która przeobraża świadomość.
Praktykowanie jogi to samo zdrowie, profilaktyka zapobiegania wielu chorobom: ortopedycznym, neurologicznym, psychosomatycznym. Asany czyli pozycje wraz z całym treningiem jogi, o którym dalej to skuteczna metoda niwelowania stresu, balansowania emocji. Stare powiedzenie mówi: w zdrowym ciele zdrowy duch. W przypadku jogi idealnie ono pasuje, uzdrawiając i usprawniając ciało dzięki treningowi, oddziałuje się na spokój umysłu, emocji, pogodę ducha. Joga jest ponadto świetną metodą do poznania samego siebie.
To prosta, nieskomplikowana metoda, bowiem do uprawiania jogi nie potrzebny jest żaden specjalistyczny sprzęt, przygotowania czy predyspozycje. Instruktor jogi powinien dobrać indywidualnie program do możliwości adepta jogi, i jeśli kondycja pozwala na tylko proste układy to na początku tak właśnie ma być. Jednak nawet przy najprostszych pozycjach efekt prawie natychmiast jest odczuwalny, to zwiększenie siły i energii, rozładowanie napięć i blokad. Długoterminowo natomiast zachowanie sprawności, zdrowia i młodości, równowagi wewnętrznej. Ponadto joga wyrabia dyscyplinę, wzmacnia indywidualizm, potęguje pozytywne nastawienie, sprzyja rozwojowi wewnętrznemu.

Jak ćwiczyć?

Powoli, w skupieniu, we własnym tempie, poznając rzeczy takimi, jakimi one są. Naturą jogi jest poznawanie, przyjmowanie, bez uprzedzeń i ograniczeń. Bez stawiania sobie określonych celów typu, od pierwszej lekcji będę w stanie wykonać wszystkie trudne pozycje. W jodze to nie ma znaczenia, liczy się praca z oddechem, koncentracja, wykonywany ruch ukierunkowujący energię. Natomiast ograniczenia w ciele są wynikiem złych nawyków, stresu, napięć wewnętrznych i jest to jak najbardziej normalne.
Nie można powiedzieć, że praktykuje się jogę, jeśli ta praktyka ogranicza się tylko do ćwiczeń, a czy w skrajnych przypadkach okazją zaprezentowania koleżankom markowych ubrań ze specjalnie zaprojektowanych do jogi serii. To wówczas jest tylko gimnastyka. Klasyczna joga to 8 ścieżek, i przynajmniej 4 z nich to podstawa praktyki: 1. pozycje ciała asany 2. techniki oddychania 3. ćwiczenia koncentracji 4. medytacja. Do jogi zatem należy podchodzić kompleksowo a nie wybiórczo. W miarę swoich możliwości przyswajać zasady jogi, nastawienie do życia jakie ona przekazuje. Są one kluczami do wewnętrznej harmonii i pełnej relaksacji.
Pozostałe stopnie klasycznej jogi to: 5. zasady zachowania wobec świata zewnętrznego takie jak: nie stosowanie przemocy i krzywdzenia innych, szczerość, prawdomówność, odpowiedzialność za wypowiedziane słowa, wyzbywanie się rządz, popędów, chęci posiadania, zazdrości, zawiści, nie okradanie innych, wstrzemięźliwość, brak przyzwolenia na bycie zawładniętym przez popędy, namiętności. Ideałem jest umiar we wszystkim, do którego winno się dążyć 6. zasady dotyczące wnętrza jak: uwaga skierowana na higienę ciała, rytm życia, ale również czystość intencji, myśli; zadowolenie z tego, co jest i co się ma, akceptowanie siebie i innych, wytrwałość w swoich staraniach, autoobserwacja, rozważanie swojego zachowania, procesów zachodzących w swoim życiu i rozwoju, a także rozmyślanie o sprawach ważnych, zaufanie do samego siebie 7. skierowanie swoich zmysłów do wnętrza 8. harmonia z tym co się odczuwa, co się robi w życiu .
Bardziej szczegółowo, gdy mowa o samych ćwiczeniach, to mają one być wykonywane: z pustym żołądkiem, w wygodnym ubraniu, w skupieniu a nie na przykład na forum rodziny jako metoda autoprezentacji oraz regularnie. Zawsze należy pamiętać, że ciało to świątynia Boga, a kultura fizyczna pomocna ma być w realizacji celów duchowych.
Traktaty o jodze zwracają uwagę, że przystępując do jej praktykowania należy wyzbyć się zasadniczych wewnętrznych przeszkód, takich jak: niewiedza, niezrozumienie, egoizm, zapatrzenie w siebie, namiętności, chęć posiadania nienawiść, odraza, lęk, strach przed własną śmiercią.
Kluczową kwestią w jodze, a dokładnie w ćwiczeniach jest harmonia z oddechem. Świadome oddychanie stanowi nierozerwalny aspekt postaw ciała. Należy opanować sztukę umiejętnego nim operowania, i każdy ruch wykonywać w miarę możliwości w końcowej fazie oddechu.
Nasz kręgosłup, to kolumna, na której opiera się całe ciało, dzięki któremu ruszamy się, chodzimy, a także czujemy, bowiem zawiera on liczne połączenia nerwowe. Joga kładzie ogromny nacisk na pielęgnowanie i uzdrawianie kręgosłupa. Przed każdym ruchem należy się prostować, miednicę, kręgosłup, kark (nie odchyla się karku, chyba, że jest to wyraźnie zaznaczone w ćwiczeniu jak np. pozycja ryby, trójkąt czy wielbłąd) mimo, że tak by czasem było wygodniej, należy pamiętać, aby kark był w linii prostej z kręgosłupem. Postawa ma być stabilna, świadomie należy wykorzystywać siłę ciążenia, unikając przez to napięć i ryzyka kontuzji. Przy asanach, zmianach pozycji kręgosłup musi się wydłużać, w pozycjach stojących „zakorzeniamy się” piętami, w siedzących zaś kością kulszową. Ruch wykonujemy na wydechu.
Po ćwiczeniach mamy czuć się naturalnie swobodnie, dobrze ani nie wielkie zmęczenie ani nie euforia i nadmierne pobudzenie. Także i w wykonywanych ćwiczeniach, mimo, że najlepiej codziennie i o tej samej porze, to trzeba zachować umiar, i podzielić swój czas równomiernie na pracę, zabawę, sen, jedzenie, i właśnie jogę, która prowadzi do harmonii z Bogiem, wszechświatem, ludźmi a przede wszystkim samym sobą.

 

 

Zapraszam Cię na warsztaty winiarskie w Polsce oraz w podróż do Chile.

Zapytaj o najbliższe terminy: