R óżne dyscypliny sztuki czy nauki posługują się własnym językiem i słownictwem, nie inaczej jest w przypadku wina – mamy tutaj frazeologię wyspecjalizowanych czy metaforycznych opisów. Ale jest kilka niewłaściwie używanych i nadużywanych terminów, które nie mają żadnego pozytywnego wpływu na opis wina, a czasem są nawet mylące. Jak zatem poprawnie mówić o winie?
W przypadku wina przyjemnego i świeżego lepiej mówić o kwasowości i soczystości.
Tony/ Nuty
Oba terminy są zapożyczone ze świata muzyki i stosuje się je do opisywania smaku wina. Pamiętajmy jednak, że mówimy o różnych rodzinach aromatów wina w zależności od odmiany i stylu.
Sprawdź tekst o aromatach w winie
Aromaty vs Bukiet
Według Roberta Parkera aromaty są atrybutem młodego wina, a bukiet kojarzy się ze starym winem. Ze swojej strony chcę dodać, że dla mnie aromat jest czymś bardzo wyjątkowym i indywidualnym jak aromat różany, waniliowy, tymiankowy, a z drugiej strony bukiet łączy zawsze kilka rzeczy – jak bukiet kwiatów, więc mamy bukiet wina, czyli np. nuty kwiatowe, z domieszką nut leśnych lub czekolady (w czekoladzie są nuty kakaowe, mleczne, wanilia itp.)…
Przypomnij sobie jakie aromaty można odnaleźć w winach różowych
Odmiana to rodzaj winogrona, może być biała lub czerwona np. Riesling lub Malbec. To jest rzeczownik i nazwa własna. Podczas gdy słowo „varietal” to przymiotnik. Ale w Nowym Świecie słowo varietal jest używane jako rzeczownik i konsument musi zrozumieć, że jest to wino zrobione z jednej odmiany.
Cab w języku angielskim oznacza taksówkę. A czerwona odmiana to nie jest ani Cab, ani Cabernet. Może to być Cabernet Sauvignon lub Cabernet Franc. I kropka.
-
- Cabernet Sauvignon
Co właściwie oznacza mineralność? Szczerze mówiąc, nikt nie wie. Nawet my, krytycy wina, przyjmujemy, że jest to obecność pewnych nut nawiązujących do minerałów z gleby. Czasem wino ma zapach i posmak przypominający sól morską lub proch strzelniczy, kredę, talk lub łupek itp.
Dla mineralogów, minerał to pierwiastek lub związek chemiczny, który jest normalnie krystaliczny i który powstał w wyniku procesów geologicznych. Z biologii zaś wiemy, że korzenie winorośli nie mogą wchłonąć minerałów ani aromatów mineralnych z gleby. Składniki mineralne w winie są śladowe. Ale my upieramy się przy opisywaniu win tym słowem. Używać czy nie? Tak, ale … nie wszystkie białe wina na świecie są mineralne, nie wszystkie miejsca na świecie tworzą warunki, aby wino takie aromaty pokazało. Więc nie nadużywajmy, i mówię to także do kolegów ze świata wina.
Winiarnie czasami zastępują tym słowem określenie cuvée- elegancki, francuski sposób na określenie kupażu.
Reserva lub reserve, często jest to po prostu strategia marketingowa polegająca na sprzedaży wina za wyższą cenę.
W hiszpańskiej Rioja termin Reserva jest dozwolony tylko w odniesieniu do win czerwonych, które leżakowały przez co najmniej trzy lata, w tym co najmniej jeden rok w dębowych beczkach; w międzyczasie białe rezerwy regionu muszą dojrzewać co najmniej przez dwa lata, w tym przez co najmniej sześć miesięcy w beczce.
Jeśli chodzi o Nowy Świat, to pod względem legislacyjnym jest to Dziki Zachód. Niektórzy winiarze używają określenia reserva nawet jako wyróżnienia jakościowego w stosunku do ich poziomu podstawowego. Także ich najprostsze wino to reserva, przez gran reserva aż do ikony.
Ikona jest obrazem chrześcijańskim przedstawiającym świętych i sztukę wczesnochrześcijańską. Inny rodzaj ikony a raczej ikonki odsyła nas do konkretnej aplikacji. W wielu dziedzinach, określenie to jest także synonimem wyjątkowości.
Niestety ikona i jej „ikonowa” forma przymiotnikowa to terminy, które zostały przejęte, a następnie zdewaluowane ze względu na ich nadmierne i nieodpowiednie zastosowanie do szerokiej gamy pospolitych zjawisk czy obiektów.
Świat wina nie jest jedynym winowajcą w tym względzie. Zachowajmy to określenie dla bardzo wyselekcjonowanego klubu winiarskiego, dla win, które naprawdę zasługują na ten opis. Wina, które słyną nie tylko z niezmiennie doskonałej jakości, ale także z historycznego piętna, które pozostawiają w swoim kraju. Zatem nie wszystkie wina, które mają 90 i coś punktów są ikonami.
Wiele z okrzyczanych win to po prostu dobre rzemiosło i świetny marketing ale nie wyjątkowość.
Ponadto słowo ikona nie jest terminem, który winiarze lub menedżerowie marki powinni narzucać swoim winom. Czasem wino jest zaledwie rok czy dwa na rynku a już winnica dokleja mu łatkę „flagowego” lub „ponadczasowego”.
Prawdziwy status ikony może być przypisany przez ludzi z zewnątrz, krytyków, znawców, konsumentów. Dajmy się wino choć trochę zestarzeć, zobaczmy jego kilka roczników i wówczas krzyczmy o jego wyjątkowości.
Chociaż nadużywanie tego słowa nie ogranicza się do jednego kraju, to producenci z Ameryki Południowej wyróżniają się jako szczególnie entuzjastyczni tym temacie.
Tak, każda winnica ma: glebę, klimat, wiatr itp. Ale nie każdą winnicę można opisać słowem terroir. Termin ten jest zarezerwowany dla najlepszych upraw na świecie, gdzie wypadkowa gleby, klimatu, tradycji itp jest wyjątkowa. Terroir odgrywa wówczas kluczową rolę w jego tworzeniu. Problem pojawia się, gdy określenie terroir jest używane jako ogólna gwarancja jakości win.
Butik jest określeniem luksusowego sklepu z ubraniami i drobnymi dodatkami. A jeśli chodzi o świat wina, jak duża jest winnica butikowa? O pojemności 500, 5000 lub 50000 skrzynek wyprodukowanego wina? Gdzie jest limit? Określenie to znaczy wiele i nic. Atrakcyjny zabieg PRowski.
Najnowsze komentarze