Wina Piemontu

W ina piemonckie to temat rzeka. Każda z odmian, każda z apelacji, każdy ze styli oraz każda winnica zasługują na omówienie osobno, a tego się nie da zrobić w jednym tekście. Dlatego obiecuję wracać do tych wielkich włoskich win. Natomiast tym razem chcę zacząć od wprowadzenia, tak, aby, móc czuć się trochę swobodniej w temacie.

W Piemoncie występują liczne mikro terroir. Gleby są tam: morenowe, żwiry, piaski, wapienno gliniaste w Asti, na wschodzie regionu bogate w żelazo.
Sąsiedztwo pasm górskich Alp i Apenin, czyni klimat dość surowym, z wyraźnymi porami roku. Chłodne, śnieżne zimy, następnie upalne i suche lata, wiosna i jesień umiarkowane, z charakterystycznymi mgłami na jesieni podczas zbiorów. Większość winnic porasta zbocza wzgórz na wyżynnych terenach, będących przedgórzem.

Z czerwonych trzeba znać: Nebbiolo- jedna z najcenniejszych i najszlachetniejszych odmian na świecie. Nie jest łatwo ją kultywować i tak naprawdę jej domem jest Piemont, nigdzie poza nim nie osiąga takiej klasy jak tu. Szczep idealnie nadaje się do win długo starzonych. Nazwa ma nawiązywać do słowa „mgła”, co sugerowałoby owe mgliste poranki podczas winobrania. Odmiana ta nie ma sobie równych, poza Pinot Noir oczywiście i to burgundzkim.
Nebbiolo daje winu wszystko, czego ono potrzebuje: kolor, aromaty, strukturę, moc, kwasowość, trwałość, balans. Czym starsze ma piękniejszy kolor, wymowne aromaty suszonych kwiatów i ziół. Pozostałe odmiany czerwone to Dolcetto, Barbera, Brachetto, Bonarda. Zaś z odmian białych należy wspomnieć: Moscato, Erbaluce, Cortese, Arneis, Timorasso.

W apelacji Brachetto d’Acqui z odmiany o tej samej nazwie, powstaje wino czerwone, słodkie, musujące o niskim poziomie alkoholu, z aromatami truskawek, piżma, idealne do sałatek, deserów.

Tu trzeba wypić wino Gavi- białe, wytrawne, z odmiany Cortese, dociera tu wpływ morskiego klimatu, dlatego wina mają świetną kwasowość, są lekkie, świeże, mineralne, cytrusowe.

Langhe to prawdziwe serce regionu ze wszystkim tym, co stricte piemonckie: z białymi truflami z Alby, serami, sadami orzechowymi. Langhe słynie z tych największych, prawdziwych mocarzy i gigantów winiarstwa win Barolo, Nebbiolo, Barbaresco wytwarzanych z odmiany Nebbiolo, oraz z innych czerwonych jak Dolcetto i Barbera. Tu spotykają się optymalne klimat i gleba oraz stworzony dla nich szczep dając prawdziwe wielkie wina, harmonijne, eleganckie, ponadczasowe, długowieczne.

Barolo to wino będące czystą finezją, szczytem kunsztu winiarstwa. Nebiollo, szczep nie łatwy, tu ma wyższe partie wzgórz i wapienne gleby, tradycyjnie szczep dojrzewający późno i podatny na choroby, zbierany był dość wcześnie, długo macerowany dla koloru, z tego powstawało wino wysoko taniczne i z dużą kwasowością, o aromatach fiołków, porzeczek, lukrecji, aby je złagodzić długo trzymano je w beczce, co w efekcie dawało wino mocne, o wybitnym ciele, ale z ułożonymi taninami o raz wybornymi aromatami owoców, pieprzu, ziół, ciemnych owoców, nutami tytoniu, skóry, smoły. Dziś niektórzy producenci trochę bawią się ze stylem Barolo.

Barolo to wino potężne do równie wybitnych i zdecydowanych dań, gulaszów na bazie wołowiny, jagnięciny, kaczki, confit de canard, sera gorgonzola, gołębia, ossobuco, past i rissoto z tymiankiem, oregano lub  truflami,coq au vin czyli kurczaka w winie, turnedos wołowych, do dziczyzny, ale przede wszystkim jest to wino do medytacji.

Barbaresco również wino z Nebbiolo, to młodszy brat Barolo, mniej skoncentrowane, choć to zależy od producenta, z subtelniejszymi taninami, miękkie, bardziej aromatyczne, ma nuty owoców czerwonych, pieprzu, przypraw, migdałów , eleganckie, długie, pełne.

Wina i kuchnia piemonckie to dla mnie prawdziwa poezja aromatów, smaków, zmysłów!

Sprawdź piemonckie wina z winnicy La Scolca