Rozmawiając o łączeniu win rosé i jedzenia, nie może zabraknąć pomidora. Okrąglutki i ognisto czerwony jest królem letniej kuchni.

Pomidory mogą mieć różne kształty i kolory. Jedni kochają soczyste inni wolą pełne miąższu. Dla mnie pomidory są jak perły w garderobie, które wyglądają dobrze i z małą czarną jak dżinsami, białą koszulą i sandałkami.

Pomidory zawsze zapewniają dodanie delikatnego, aczkolwiek charakterystycznego akcentu każdej potrawie. Sprawiają, że wszystko smakuje lepiej. W Prowansji nazywane są „pommes d´amour” (jabłka miłości), ponieważ wierzy się, że mają właściwości afrodyzjaku.

Ojczyzną pomidora jest Ameryka Południowa. Aż do XVIII wieku Europejczycy go nie spożywali. Myśleli, że jest trujący. Pomidor jako roślina był stosowany tylko jako roślina ozdobna w ogrodach. O ironio! Jak moglibyśmy sobie wyobrazić dziś kuchnie europejskie bez tego przysmaku?

Jemy pomidory surowe, gotowane, suszone, stanowią one bazę do zup i sosów. Są też podstawą zdrowego odżywiania, nawet niektórzy naukowcy twierdzą, że pomagają zapobiegać rakowi. Pomidory zawierają witaminy A, B, C, E i K, a także minerały, takie jak magnez, potas i słynny likopen. Ten ostatni jest rodzajem pigmentu, krewnego karotenu, który nadaje pomidorowi fascynujący czerwonawy lub ciemnopomarańczowy odcień.

Istnieje odmiana pomidorów, która ma więcej likopenu niż inne. To chilijski pomidor z Doliny Angol. Jest to bardzo stara, duża i idealnie okrągła odmiana. Jego skóra jest gładka i bez deformacji. Dojrzewa dość późno, ale warto na to poczekać, ponieważ jego miąższ jest jędrny, soczysty, po prostu pyszny.

Dolina Angola znajduje się w chilijskim regionie Araucanía, dokładnie w prowincji Malleco. Wśród wulkanów, pradawnych lasów, jezior i rzek, głęboko zakorzenionych w kulturze Mapuche, ten szczególny owoc jawi się jak jasne słońce zachodzące na horyzoncie. Gleby pochodzenia wulkanicznego, dodane do świeżego klimatu śródziemnomorskiego, sprawiają nie tylko, że pomidor dojrzewa bardzo spokojnie, zachowując swoją słodkość i kwasy w idealnej równowadze. Tak na marginesie dodam, że terroir sprawdza się także dla odmian winogron. W ostatnich latach region stał się kolebką wprost przecudnych Chardonnay i Pinot Noir. W lokalnej kuchni pomidor ten używany jest świeży do tak zwanej sałatki chilijskiej. Czyli dokładnej repliki naszej polskiej sałatki z pomidora i cebulki.

Wracając jednak do łączenia z winem różowym. Pomidor i różowe to taka para wymyślona w niebiosach.
  • Do sałatek, takich jak caprese wybierajmy lżejsze rosé.
  • Do gazpacho proponuję takie o średnim ciele.
  • Indyjska tikka masala prosi się o rosé off dry, czyli takie które ma odrobinę więcej cukru resztkowego niż wino wytrawne.
  • Różowe o mocniejszej budowie wybieramy do cięższych pomidorowych dań takich jak grecka musaka, makaron z pomidorowym ragout czy pizza z mnóstwem pomidorowego smaku.
  • Do dań ze wzmożonym smakiem umami takich jak bruschetta z Parmezanem  i pomidorami suszonymi, tarty tatin z pomidorami i szalotkami lub też kanapeczek z szynką serrano z salsą z pomidorów ja uwielbiam różowe musujące.

O innych niezwykłych warzywach przeczytaj pod tym linkiem 

A jakie dania Wy lubicie najbardziej z pomidorami?

Zapraszam Cię na warsztaty winiarskie w Polsce oraz w podróż do Chile.

Zapytaj o najbliższe terminy: