O ddech, najbardziej naturalna czynność, pierwsza jaką wykonujemy, gdy przychodzimy na ten świat i ostatnia, gdy z niego odchodzimy. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że bez prawidłowego oddychania, nie ma prawidłowej medytacji. Bez względu na to, jaki wybierzemy sposób medytowania, będzie on zawsze zintegrowany z oddechem. Postawa fizyczna, oddech i koncentracja łączą się w jedno. Istotną częścią medytacji jest skupienie właśnie na oddechu.

Uregulowanie oddechu to punkt wyjścia do medytowania. Powietrze, energia życiowa, czy też jak nazywa energię tę tradycja hinduska „prana” jest niewidzialnym „pokarmem” pobieranym przez nas przy każdym wdechu. Regulacja oddechu równoważy i ukierunkowuje przepływ tej energii w ciele.

Oddech i ciało

Niby najprostsza czynność na świecie, najbardziej nam przyrodzona i naturalna, a jednak nie jest wcale tak prostym oddychać prawidłowo. Optymalny oddech to wdech przez nos i wydech przez usta z poruszeniem przepony. Wdech i wydech winien być skoordynowany z ruchem przepony skierowanym od środka ciała na zewnątrz oraz połączony z wydłużaniem kręgosłupa. Przepona pracująca prawidłowo, to ta kurcząca się i rozluźniająca podczas oddychania. Jest ona głównym mięśniem oddechowym. Oddziela klatkę piersiową od jamy brzusznej, łączy się ona z dolną częścią mostka i krawędziami dolnych żeber. Znajduje się w przedniej części tułowia a jej zakończenia wiążą ją od strona wewnętrznej z kręgosłupem lędźwiowym. Mięśnie około kręgosłupa mają doniosłe znaczenie dla utrzymania prawidłowej postawy. Podczas wydechu powinny rozluźniać się wraz z przeponą, co powoduje wydłużanie kręgosłupa na wysokości talii. Podczas wdechu przepona kurczy się w środku i spłaszcza, powiększając objętość klatki piersiowej i powodując powstawania w płucach podciśnienia zasysającego powietrze przez drogi oddechowe. W fazie wydechu przepona rozluźnia się i unosi, co zmienia objętość płuc i zwiększa panujące w nich ciśnienie, w ten sposobu powietrze zostaje z nich usunięte.

Osiągnąć ideał

Optymalne oddychanie powinno rozpoczynać się powolnym wdechem (wdechy powinny być zawsze spokojne, nie mamy „brać” energii i powietrza, ale łagodnie je przyjmować) wciągając brzuch w kierunku kręgosłupa, wówczas kręgosłup lędźwiowy wydłuża się a biodra opadają, rozluźniają się barki, głowa może wówczas spoczywać bez wysiłku w położeniu równowagi na szczycie szyi, równocześnie wydłużamy kręgosłup ku górze. W fazie wydechu przyjmujemy postawę bierna, akceptując całkowicie naturalny i spontaniczny wydech. Nie wolno unosić bioder, zachowując pełne ugruntowanie. Nie starajmy się aktywnie intensyfikować wdechu czy unosić klatkę piersiową bądź ramiona. To zakłóca funkcje przepony.
Przystępując do ćwiczeń oddechowych i medytacji, musimy przyjąć postawę, w której naturalne wygięcia kręgosłupa się równoważą. Kiedy postawa i oddech są całkowicie ustabilizowane zaczynamy w myślach liczyć czas trwania wdechów i wydechów. Obie fazy mają być identycznej długości. Prawidłowy głęboki oddech uczy doskonalej postawy siedzącej, idealna postawa uczy sztuki głębokiego oddychania. Oddech może być w medytacji przedmiotem koncentracji umysłu. Jest on potężnym czynnikiem jednoczącym funkcje ciała i umysłu. Ćwiczenia oddechowe zaleca ajurweda, jako technikę samoleczenia. Ćwiczenia takie powodują równowagę w świadomości.

Kilka słów o zaawansowanych ćwiczeniach oddechowych

Pogłębiając swoje zaawansowanie w ćwiczeniach oddechowych można napotkać różne typy oddechu. Co to znaczy różne typy, skoro zawsze jest wdech i wydech? Różnice polegają na długości obu faz oraz na wstrzymywaniu oddechu lub zatrzymywaniu wdechu lub wydechu. Warianty oddechu to także różne kombinacje krótkich wdechów lub wydechów połączonych z dłuższymi. Jednak przestrzegam przed samodzielnym wykonywaniem takich ćwiczeń, bowiem wiele z nich może być niebezpieczne dla osób z chorobami serca, krążenia czy oczu (podczas tych wariantów oddechów może np. podnieść się ciśnienie krwi). Lepiej skonsultować się z wykwalifikowanym np. nauczycielem jogi czy lekarzem ajurwedy. Innymi wariantami oddechu mogą być także tkz. oddech „lwa” i jego warianty (w jodze) gdzie zarówno wdech i wydech odbywa się przez usta (ułożone w literę „o”, z wysuniętym językiem itp.). Można również wdychać powietrze na przemian przez oba nozdrza, lewe pojmowane według tradycji jako kanał energii słonecznej oraz prawe kojarzone z energią księżycową.
Dla amatorów ćwiczeń oddechowych zdecydowanie bardziej osiągalnym celem jest opanowanie prawidłowego wdechu i wydechu, i wydłużanie go (co dzieje się w sposób naturalny, gdy świadomie oddychamy i skupiamy się na tej czynności). Im dłuższy, spokojniejszy oddech, tym więcej korzyści zarówno dla ciała jak i umysłu. Gdy taki rodzaj oddychania wchodzi w nawyk, staje się naturalnym stanem ciała i umysłu, pomaga to w każdej sytuacji zapanować nad emocjami i przepływającymi przez umysł myślami, nad stresem.

Proste ćwiczenie połączone z afirmacjami i prawidłowym oddychaniem:

Jako ćwiczenie pomagające skupić się nad oddechem oraz nad umysłem polecam powtarzanie sobie w głowie podczas świadomego oddechu:
Wdycham…
• Zdrowie
• Radość
• Szczęście
• Miłość
• Dobry humor
• Spokój itp.

Wydycham…
• Stres
• Zły nastrój
• Nienawiść
• Smutek
• Lęk itp.

Mój sposób na oddech i koncentrację: w parku, lesie, ogrodzie czy na tarasie, patrząc na roślinę skupiam uwagę na tym, że wdycham to co drzewa i rośliny wydychają, i to co ja wydycham one wdychają. To proste ćwiczenie napawa mnie wdzięcznością i miłością.

Sanskrycki symbol oznaczający oddech. Przypomina o tym, że jest to pierwsze co robimy po narodzinach i ostatnia czynność przed śmiercią. 

Zapraszam Cię na warsztaty winiarskie w Polsce oraz w podróż do Chile.

Zapytaj o najbliższe terminy: