Carmenere, skąd pochodzi i skąd jej nazwa?

Carmenere to stara odmiana bordoska, dawniej wchodziła w skład tak zwanego kupażu z Bordeaux. Odmiana swoje korzenie ma jednak w innym francuskim regionie, a mianowicie w Akwitanii.
W XIX winnice Europy dotknęła plaga owada zwanego filokserą.Wiele upraw zostało prawie wyniszczonych. Podczas tej zawieruchy niektóre odmiany tak jak Carmenere uznano za zaginione. Co prawda, istnieją i dziś winnice tego szczepu we Francji czy Włoszech, ale nie jest to wiodąca odmiana w żadnym z tych krajów.

Przeczytaj więcej o winach chilijskich 

Dziś w Chile, Carmenere jest jednym z ważniejszych szczepów uprawianych niemalże w całym kraju. Jednak przez wiele dekad nawet nie wiedziano, iż Carmenere to Carmenere. Odmiana ta ma liście bardzo podobne do odmiany Merlot. I sądzono, że to właśnie Merlot. W 1994 roku francuski ampelograf (badacz odmian winogron) Jean Michel Boursiquot badacz odmian winogron zidentyfikował, że uprawy które sądzono, że są Merlot są tak naprawdę pomieszane i część krzewów to Merlot a część to zaginiona Carmenere.
Już na pierwszy rzut oka na liście pozwolił temu ekspertowi na tę hipotezę, bowiem nazwa odmiany pochodzi od francuskiego słowa określającego kolor karminowy, czyli intensywnie czerwony.
Jest to odmiana późna, zbierana jako ostatnia, nawet i pod koniec maja (mówimy o półkuli południowej). Wymaga długiego i ciepłego okresu wegetatywnego a także specyficznych warunków w winnicy. W Chile w wielu miejscach Carmenere prawdziwie rozkwita.
Badania DNA pokazują, że Carmenere jest skrzyżowaniem starej odmiany Gros Cabernet (hybryda szczepów Servadou i Txakoli) oraz Cabernet Franc.

Style odmiany w Chile

Stolicą Carmenere w Chile są doliny Cachapoal i Colchagua. Warto przyjrzeć się etykiecie chilijskiej Carmenere. Jeśli dodatkowo pojawia się prócz doliny nazwa apelacji taka jak Peumo (gleby są tu żyzne, a mikroklimat śródziemnomorski jest naznaczony bliskością możecie być pewni, że pijecie Carmenere naprawdę z doskonałego terroir. Dobre Carmenere spotkać można z regionów Curico i Maule.

Aromaty, jakie można odnaleźć w Carmenere

Czerwone owoce jak malina, wiśnie, grillowana papryka, soczysta świeża papryka czerwona, różowy pieprz.
Carmenere to w kieliszku wino o pięknym, intensywnym kolorze, delikatnych i welwetowych taninach i intensywnym bukiecie w ustach. Odmiana ta jest bardzo wyczulona na warunki w winnicy. I im bardziej są one jej sprzyjające, tym subtelniejsze taniny ma wino. Optymalne warunki do uprawy odmiany to: gleby głębokie, gliniasto piaszczyste, z dobrym drenażem. Jej okres wegetatywny jest wydłużony, potrzebuje dużo słońca i czasu, aby dojrzeć, co się wiąże z długim latem i łagodną, słoneczną jesienią.
I odwrotnie, jak winnica nie spełnia geologicznych i klimatycznych warunków, lub jest za wcześnie zbierana, wówczas występuje pewien aromat, który przez specjalistów jest niemile widziany, a jest mianowicie aromat zielonej papryki. Nuta jest zwiastunem obecności molekuły zwanej pirazyną.
Jeśli Carmenere jest starzona w dębowej beczce, zyskuje nuty takie jak szynka serrano, tytoń, leśne grzyby, poszycie leśne. Często Carmenere ma także aromaty granitu i grafitu.

Serwowanie i  starzenie

Schłodzone do temperatury 17 / 18 C
Starsze roczniki otworzyć na godzinę/ dwie przed podaniem

Carmenere z niższej półki cenowej do wypicia w ciągu 1 /2 lat
Carmenere droższe może poleżeć i do 10 lat

Carmenere w kuchni

Łączenie ogólne zasady
Carmenere daje wina średniego ciała, lekko pikantne, o przyjaznych taninach, soczyste.

Przekąski
Salami, szynka w stylu iberyjskim

Sałatki, dania wegetariańskie, grzyby
Ratatouille, zapiekanka z grzybami, dal z soczewicy

Zupy
Zupa typu leczo

Makaron, kasze, mączne
Pizza , pasta z sosem arabiata

Drób
Kurczak tandoori, kurczak po szwajcarsku w sosie śmietanowo śliwkowym

Mięso
Jagnięcina, pieczona pierś kaczki z modrą kapustą, pieczeń śląska

 

Zapraszam Cię na warsztaty winiarskie w Polsce oraz w podróż do Chile.

Zapytaj o najbliższe terminy: